Αχ πώς να το εκφράσω?? Ήταν όνειρο! Ένα πραγματικό όνειρο!
Σήμερα το πρωί, κάπου ανάμεσα στα ξυπνητήρια, είδα ίσως το πιο γλυκό όνειρο που έχω δει ποτέ! Για την ακρίβεια ξύπνησα τόσο γλυκά και ήρεμα που απλά δεν με ένοιαζε να σηκωθώ αμέσως από το κρεβάτι! Λίγα δευτερόλεπτα ονείρου ήταν αρκετά! Δεν έχει σημασία το τι είδα, αλλά το πόσο έντονη ήταν η αίσθησή του!
Τόσο έντονη που κατάφερε να αντικρούσει το νευρικό τηλεφώνημα που έλαβα για το αργοπορημένο ξύπνημα, τη βόλτα στο κέντρο του Ηρακλείου (πρωί Δευτέρας για δουλειές που τελικά δεν έγιναν), την ουρά στο πολυκατάστημα παιχνιδιών (έχω και εορτάζοντες μαθητές! Να τους χαίρομαι!), τις επαναληπτικές ασκήσεις αρχαίων, τις 4 ώρες μάθημα, τη 1 ώρα γυμναστική με μισή ώρα διάδρομο, τον αδερφό μου σε προετοιμασία της τελευταίας στιγμής για διαγώνισμα ( ναι λοιπόν και εκεί κατάφερα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου!!) και συνεχίζω… Μου έχουν μείνει ακόμα κάτι ασκήσεις να αρχαία να φτιάξω. ;)
Είναι απίστευτο πόση δύναμη μπορεί να δώσει μια τέτοια αίσθηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου