Τι παθαίνεις όταν τα όνειρά σου μπλέκονται με τα πρέπει σου;
Κι όταν οι προτεραιότητές σου ανακατεύονται μεταξύ τους και στη μέση μπαίνουν οι ανέσεις και άλλα πιο μοναχικά όνειρα;
Όλο το οικοδόμημα φαντάζει σαν σπίτι στοιχειωμένο από λογιών λογιών στοιχειά και σκέψεις… κι όλες ανταγωνίζονται ποια θα σε κερδίσει…
Κι εσύ άγεσαι και φέρεσαι μέσα στα δικά σου στοιχειά, στις δικές σου σκέψεις.
Φερέφωνο άλλοτε του σήμερα κι άλλοτε του χθες. Φερέφωνο του εαυτού σου μέσα στο χρόνο.
Εσύ που αλλάζεις μέρα με τη μέρα… και κάθε σου αλλαγή σε τρομάζει περισσότερο.
Εσύ που κάποτε έβαζες την καλή παρέα πάνω απ’ όλα, δεσμούς, οικογένεια, λεφτά… τώρα εσύ πασχίζεις να μαζέψεις φράγκα για να φύγεις… μάλλον για να μπορείς να φεύγεις και να χάνεσαι στη μοναξιά σου.
Τραγικό δεν είναι;
Ευτυχώς υπάρχει μια κοινή συνισταμένη, η θάλασσα. Πάντα εκεί γαλάζια κι απέραντη, σαν φόντο και σαν πρωταγωνίστρια σε κάθε παρελθόν, στο παρόν και ελπίζεις και στο μέλλον!
«είναι γεμάτη η σκέψη μου με χρώματα δικά σου
κι ας λείπει από το χάρτη μου κι η λύπη κι η χαρά σου»
1 σχόλιο:
Μοναξιά..Εφτά συνηθισμένα γράμματα που δηλώνουν μια συνηθισμένη λέξη...Είναι εμφανές στο κείμμενο σου η συνεχής αναζήτηση του εαυτού σου..Όχι εκείνου που δείχνεις στον κόσμο αλλά αυτού που κρύβεις μέσα σου..Δεν νιώθεις μοναξιά επέιδή σε έχουν εγκαταλείψει φίλοι και οικογένεια..Μα μόνο επειδή φυλακίζεις το πνεύμα σου..Αυτό είναι το κίνητρο σου για να γράψεις το άνωθεν κείμμενο..Το ότι νιώθεις μόνη...Όποιος νιώθει την παρέα του κόσμου που τον περιτριγυρίζει δεν ανυσηχεί για προταιρεότητες..Δεν μετατρέπει τα όνειρα από φόβο και αμφιβολεία σε εφιάλτες...Ζήσε χωρίς φόβο μια ζωή μαγική, γεμάτη από τις μελωδίες της αγάπης, της φιλίας και της οικογένειας...Έτσι μόνο κερδίζεται το κλειδί για το νεραϊδόκοσμο, έναν μυθοπλασμένο κόσμο γεμάτο ευχάριστα συνεσθήματα...(Δές το Bridge to Terimpithia σαν παράδειγμα).¨. ;)
Δημοσίευση σχολίου