Ένα post διαφορετικό από τα άλλα

Πάει καιρός από την τελευταία φορά που έλαβα το παρακάτω fw e-mail. Ομολογώ πως δε με άφησε στιγμή ασυγκίνητη αλλά η ιδέα της δημοσίευσης δεν ήταν δική μου. (Η φωτογραφία άνωθεν τραβήχτηκε από τον ηθικό αυτουργό της παρούσας δημοσίευσης).

Το έστειλε ξανά ένας φίλος, κι ελπίζουμε να περάσει το μήνυμα και να η θρηνήσουμε άλλα θύματα στην άσφαλτο από απροσεξία, αλκοόλ ή κεκτημένη ταχύτητα.

«μαμά βγήκα με τους φίλους μου.. Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει, να μην πιω αλκοόλ.. Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή έπρεπε να οδηγήσω μετά, έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν υπερήφανη για' μένα γιατί είχα ακούσει αυτό που τόσο γλυκά με είχες συμβουλέψει πριν φύγω, να μην πιω αν έπρεπε να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν οι φίλοι μου.. Έκανα τη σωστή επιλογή, η συμβουλή σου ήταν σωστή. Όταν το πάρτι τελείωσε όλοι μπήκαν στα αυτοκίνητα τους χωρίς να είναι σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το αμάξι μου, ήμουν σίγουρη ότι ήμουν καθαρή. Δε μπορούσα να φανταστώ αυτό που με περίμενε.... Τώρα είμαι εδώ ξαπλωμένη στην άσφαλτο και ακούω έναν αστυνομικό να λέει "το παιδί που προκάλεσε το ατύχημα ήταν μεθυσμένο".. Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρινή.... Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να μην κλάψω. Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι αυτή η κοπέλα δε θα τα καταφέρει. Είμαι σίγουρη ότι το άλλο παιδί που οδηγούσε δεν το είχε καν σκεφτεί όταν έτρεχε τόσο πολύ. Στο τέλος, αυτός είχε αποφασίσει να πιει και εγώ πρέπει να πεθάνω.. Γιατί το κάνουν αυτό μαμά; αφού ξέρουν ότι θα καταστρέψουν ζωές.. Ο πόνος που νιώθω είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαιριά. Πες στην αδελφή μου να μην φοβηθεί, στον μπαμπά να είναι δυνατός.. Κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το παιδί ότι δεν έπρεπε να πιει αν θα οδηγούσε. Ίσως αν του το έλεγαν οι δικοί του όπως έκανες εσύ, τώρα να ήμουν ζωντανή... Η ανάσα μου γίνεται ολοένα και πιο αδύνατη και αρχίζω να φοβάμαι μαμά....αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απελπισμένη....θα ήθελα να σε αγκαλιάσω μαμά....και να σου πω πόσο σε αγαπάω....σε αγαπάω μαμά....αντίο.... Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια δημοσιογράφο που ήταν παρών σε ένα δυστύχημα. Η κοπέλα ενώ πέθαινε ψιθύριζε αυτές τις λέξεις. Αν αυτό το μήνυμα έφτασε σε 'σενα και το διαγράψεις, χάνεις την ευκαιρία ακόμα κι αν δε πίνεις να δώσεις στους άλλους να καταλάβουν ότι και η δική σου ζωή κινδυνεύει... Αυτή η μικρή χειρονομία μπορεί να κάνει τη διάφορα... Ευχαριστώ...»