Πάει ένας χρόνος (ή μάλλον κάτι λιγότερο από χρόνο) από την εποχή που έτρεχα κι εγώ στις πορείες, όπως κι όλοι οι «αγωνιστές» για ένα καλύτερο αύριο, για ισότητα, αξιοκρατία, δωρεάν παιδεία, καλύτερη ποιότητα εκπαίδευσης, καλύτερη ποιότητα ζωής.
Σήμερα ένα χρόνο μετά έπιασα τον εαυτό μου να συμβουλεύει μια φίλη μου να κυνηγήσει μια θέση στο δημόσιο, να προσπαθήσει, να ρισκάρει να αφοσιωθεί στην προετοιμασία, αν πραγματικά το θέλει βέβαια. Προσπαθούσα να της θυμίσω όλα τα θετικά της μονιμότητας και του βολέματος....και μετά ξύπνησα.. άνοιξα τα μάτια μου.
Δεν μπορεί να τα λέω εγώ αυτά… δεν μπορεί να αλλάζουμε τόσο πολύ με το χρόνο…Δεν μπορεί μέσα σε ένα χρόνο η σταθερότητα και η ασφάλεια μου να εξαρτώνται από έναν ΑΣΕΠ και μια επαγγελματική αποκατάσταση… (δεν έχω υποχωρήσει ακόμα αλλά είμαι σε θέση να γνωρίζω από πρώτο χέρι τη δυσκολία της κατάστασης).
Αν θες να ταξιδέψεις, να ονειρευτείς, να κάνεις πράγματα και δραστηριότητες που αγαπάς, πρέπει είτε να έχεις αρκετά χρήματα, είτε να είσαι very qualified (όπερ μεθερμηνευόμενο εστί να έχεις μεταπτυχιακά, διδακτορικά ή πολύ καλό βύσμα).
Νομίζω χρειάζομαι επειγόντως format σκέψεων… ή μάλλον ένα renovation of reallity…
2 σχόλια:
kai otan niwtheis pws erxetai h nyxta
kai otan kapoios sou kryvei to fws
vrontofwnazeis pws "den tha to valw katw"
xtypas me dynamh kai les "de tha xathw"
Xerw pote pws den tha to valeis katw kai eimai sigouros pws pote den tha xatheis
Τί είναι αυτά;; Τί ακούν τ' αυτιά μου;;; Και δέν ξέρεις και ποδήλατο να σου θυμίσω οτι "τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας, πρίν να μας φέρει εκείνος στα δικά του"...
Για συγκεντρώσου λίγο... Ο κόσμος έχει ανάγκη από ανθρώπους σαν εσένα, δέν έχει ανάγκη από άλλους υπερρεαλιστές και συμφαιροντολόγους...
WAKE UP!!!
Δημοσίευση σχολίου