Και το πάρτι στα ελληνικά νοσοκομεία με τους έλληνες γιατρούς συνεχίζεται…
Η ίδια κοπέλα (βλέπε προηγούμενο post) επισκέφτηκε σήμερα τον εν λόγω νοσοκομείο για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση.
Αφού ταλαιπωρήθηκε για 5 ώρες, τελικά έπρεπε να πάρει τηλέφωνο τον εν λόγω γιατρό, να βεβαιώσει ότι είναι απέξω για να την δεχτεί. Και στο τηλέφωνο ανάβει το γλέντι όταν ο γιατρός τη ρωτάει την καταγωγή της. Έκπληκτη η κοπέλα απαντάει την περιοχή του Ηρακλείου που γεννήθηκε και συμπληρώνει ότι δεν καταλαβαίνει τι σχέση έχει αυτό: «Δηλαδή αν ήμουν Ρουμάνα ή Αλβανίδα δεν θα με δεχόσασταν;» Αφού ξεκαθαρίζει ότι είναι διατεθειμένη να πληρώσει τα εξέταστρα γιατί θέλει αν είναι σίγουρη για την ασφάλεια του εμβρύου και τη δική της, ο γιατρός αμφιβάλει και δεν θυμάται αν την είχε ξεγεννήσει εκείνος την προηγούμενη φορά (μιλάμε δηλαδή για υπευθυνότητα και τήρηση του ιατρικού όρκου…). Μετά από όλη αυτήν την κουβέντα έρχεται το κερασάκι στην τούρτα… «Εντάξει, έλα σε 2 εβδομάδες. Είναι νωρίς ακόμα για εξετάσεις» (αφού έχει ταλαιπωρηθεί ωστόσο τόσες ώρες μόνη της εκεί)…
Και το πιο τραγικό… μαζί με την φίλη μου περίμενε μια άλλη κοπέλα, αθιγγάνα στον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης της, και από ΄τι μου είπε η φίλη μου της φερόντουσαν με πολύ άσχημους τρόπους και δεν ήθελαν να την εξυπηρετήσουν. – Και μετά μιλάμε για ισότητα, ίσες ευκαιρίες, διαπολιτισμικότητα, παροχές στην υγεία και την παιδεία…
Ένα γιατρό να τους κοιτάξει, κι έναν δάσκαλο να τους διδάξει το σεβασμό απέναντι στον άνθρωπο (ίδιο ή διαφορετικό με αυτούς) γρήγορα γιατί χανόμαστε…. Τέτοιες εικόνες προσβάλουν όλους όσους θέλουμε να ανήκουμε στο ανθρώπινο είδος.
Υ.Γ.: Για την ιστορία να σημειώσω πως τελικά η φίλη μου απευθύνθηκε σε άλλο εξωτερικό γιατρό ο οποίος την διαβεβαίωσε πως δεν είναι καθόλου νωρίς για τις απαραίτητες εξετάσεις. Έκλεισε, λοιπόν, εκεί ραντεβού με όλη τη διστακτικότητα και το φόβο που τη χαρακτηρίζει και όπως μου είπε, ο γιατρός αυτός (ο δεύτερος) πρέπει να είναι πρώτα άνθρωπος. (Με το καλό, κούκλα μου!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου