Η δική μου στιγμή της αλήθειας

Αναφέρομαι στο γνωστό τηλεπαιχνίδι. Όχι δεν αλλάζω μυαλά, ούτε ανοίγω την τηλεόραση και την πόρτα μου σε τέτοια φτηνά παιχνίδια. Όταν όμως βρέθηκα σε χώρο που όλοι παρακολουθούν κάτι, πριν καληνυχτίσω και αποχωρήσω, έριξα μια ματιά στη μικρή οθόνη και πέτυχα διάνα!!
Ένα νέου τύπου ριάλιτι όπου οι παίχτες εκθέτουν τις πιο μύχιες σκέψεις τους, πολλές φορές δείχνουν τι χειρότεροι εγώ τους, επιλέγουν να διαλύουν δημόσια τις σχέσεις τους σε οικογενειακό, φιλικό και προσωπικό επίπεδο, να επιτρέπουν στην παρουσιάστρια να τους προσβάλει με έμμεσο ή άμεσο τρόπο, προκειμένου να κερδίσουν μερικές χιλιάδες ευρώ.
Δεν λέω, οι καιροί είναι δύσκολοι, και όλοι χρειαζόμαστε μια οικονομική ενίσχυση μέσα σ’ αυτήν την κρίση. Όμως δεν νόμιζα ότι ήταν τόσο εύκολο για τόσο κόσμο να ξεπουλάει τους δικούς του ανθρώπους, να εκτεθεί προσωπικά και να διαλύει τις σχέσεις του στον αέρα και κυρίως να κοστολογεί ανθρώπους και σχέσεις.
Αν εγώ είμαι στο δικό μου κόσμο τότε επιλέγω να μείνω εκεί. Κι αν ο πραγματικός κόσμος απαρτίζεται από τέτοιους ανθρώπους, τότε μας αξίζουν όλα όσα παθαίνουμε, όλα όσα ζούμε, κι όλα όσα δε θα ζήσουμε ποτέ. Αν είμαστε έτσι πραγματικά, τότε καλά να πάθουμε.


Το κείμενο γράφτηκε στα πρώτα επεισόδια του παιχνιδιού… αλλά από ότι μαθαίνω τα χειρότερα έπονται…