Κάποιοι άνθρωποι είναι σαν άγγελοι με ένα φτερό. Μπορούν αν πετάξουν μόνο αν αγκαλιάσουν το άλλο μισό τους. Κι αν ενωθούν; Τότε μεγαλουργούν! Ο έβδομος ουρανός τους είναι λίγος. Κάποιοι άνθρωποι έχουν φτιαχτεί για αν πορεύονται μόνοι τους. Μπορούν να πετούν μόνοι τους και πότε πότε να επιβιώνουν, πετώντας όμως χαμηλά.
Μέχρι εδώ καλά.
Τι γίνεται όμως όταν ενωθούν δυο άνθρωποι από τις δυο διαφορετικές κάστες; Τα συναισθήματα δε σβήνουν όμως δεν υπάρχει κοινός ουρανός γι αυτούς. Ακόμα κι αν για λίγο συμβιβαστούν σ’ ένα μεσαίο στρώμα της ατμόσφαιρας, ο καθένας θα θέλει να βρεθεί στο φυσικό του περιβάλλον. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ένας έχει μάθει να πετά μόνος, ενώ ο άλλος να πορεύεται ήρεμα πλάι στο άλλο του μισό και να μεγαλουργεί.
Alma Libre:
Ελεύθερο πνέυμα - ελεύθερη ψυχή.
Ένα ιστολόγιο με σκέψεις και προβληματισμούς
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η ομορφιά της ρουτίνας
Άκου αυτό! Ρουτίνα ∙ : η συνήθεια της καθημερινής, μηχανικής και τυποποιημένης επανάληψης των ίδιων δραστηριοτήτων και η δυσάρεστη έλλειψ...
-
Όταν τα θέματα και οι υποθέσεις της καθημερινότητας της ζωής σας γίνουν τόσα πολλά που δεν επαρκεί ο χρόνος του 24ωρου για να τα χειριστείτε...
-
Δε συνηθίζω να εμπνέομαι από θρησκευτικές γιορτές για τις αναρτήσεις μου. Μα φέτος αισθάνομαι πιο πολύ από ποτέ την ανάγκη να γράψω για την ...
-
Πάνε σχεδόν τέσσερα χρόνια από το φευγιό του παππού και τρία από το φευγιό της γιαγιάς κι εγώ δυσκολεύομαι ακόμη να τους αποχαιρετήσω. Αμέλε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου