Όταν τα θέματα και οι υποθέσεις της καθημερινότητας της ζωής σας γίνουν τόσα πολλά που δεν επαρκεί ο χρόνος του 24ωρου για να τα χειριστείτε, να θυμηθείτε το βάζο του γλυκού, τις δυο κούπες και τον καφε.
Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα.
Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις.
Όταν πλέον δεν χωρούσε άλλο, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και εκείνοι συμφώνησαν.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις.
Όταν πια δεν χωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές αν το βάζο ήταν γεμάτο και αυτοί κάπως σαστισμένοι είπαν πως είναι.
Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και αφού ρώτησε τους μαθητές πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ.
Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο δυο κούπες καφέ και τις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές πλέον γελούσαν απορημένοι.
«Τώρα», λέει ο καθηγητής, «Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι μπάλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και μεγάλα πράγματα στη ζωή σας όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες, πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα να χαθούν, αυτά είναι ικανά να γεμίσουν την ζωή σας. Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως τη δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι. Η άμμος είναι άλλα μικρότερα πράγματα.
Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις. Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας. Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα για σας πράγματα. Φροντίστε τα μπαλάκια του τένις πρώτα και μετά τα χαλίκια. Τα υπόλοιπα είναι άμμος».
Ένας μαθητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές.
Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε «Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο»
1.8.07
Tο βάζο του γλυκού, oι δυο κούπες και ο καφες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Το είχα ξανακούσει, μόνο πως αντί για καφέ είχε δυο μπυρίτσες. Είναι τραγικά πετυχημένη παρομοίωση... Οι προτεραιότητες μας είναι αυτές που καθορίζουν ολόκληρη τη ζωή μας, και ίσως το μόνο πράγμα που αξίζει να σκεφτόμαστε ξανά και ξανά.
Γιατί ότι μας φαίνεται σημαντικό σήμερα, ίσως έρθει έτσι η ζωή και γίνει ασήμαντο αύριο, ή μεθαύριο ή ίσως του χρόνου, μπορεί και αργότερα. ένας καλός φίλος όμως πάντα θα είναι σημαντικός, και μια στιγμή χαλάρωσης πάντα βοηθάει, οπότε αυτό να το θυμάσαι την επόμενη φορά που θα σε καλέσω για καφέ ;-)
Αγαπητή Αθηνά, λύκε, τελικά τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων. Συνήθως αυτοί που γκρινιάζουν πως δεν έχουν χρόνο και δε προλαβαίνουν είναι αυτοί που δεν ξέρουν πώς να οργανώσουν το χρόνο τους κατάλληλα. Είναι οι τεμπέληδες που προσπαθούν να βρουν χρόνο να τεμπελιάσουν μεταξύ των, λιγοστών συνήθως, υποχρεώσεων τους. Φυσικά δεν είναι το θέμα μας εδώ, καθώς η μέρα έχει πράγματι λίγες ώρες για την Αθηνά. Ήταν κάτι που ήθελα να πω και μου έδωσε βήμα να το κάνω. Πιστεύω πως μπορούμε να κάνουμε τα πάντα αρκεί να έχουμε το κατάλληλο κίνητρο
Αλλάζουμε με τον καιρό και αλλάζει μαζί μας ο κόσμος, ή έστω, ο τρόπος που τον βλέπουμε, μοιραία αλλάζοντας τις προτεραιότητες μας. Είμαστε θύματα των περιστάσεων χωρίς να το καταλαβαίνουμε ή ,συχνά, να το δεχόμαστε. Κάποιες φορές όμως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και αυτό μας εκνευρίζει τόσο που προσπαθούμε απεγνωσμένα να κάνουμε «κάτι». Να γαντζωθούμε από κάτι, να μην τρελαθούμε…
Κουράγιο παιδία και Αθηνά, πήγαινε για αυτό το καφέ ;)
Αχόρταγε, πιστεύω ότι δεν είναι καθόλου σωστό να αναφέρεις το όνομα κάποιου στο blog του ενώ εκείνος έχει επιλέξει να μην το κάνει. Η ανωνυμία του Διαδικτύου (εφόσον δεν της γίνεται κατάχρηση) είναι δικαίωμα αξιοσέβαστο...
Ωχ τι έγινε καλέ.. μέσα σε μια μέρα τόση κίνηση το blog??
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και τους δύο για τη συμμετοχή και τα σχόλια. Με τιμάει η παρουσία σας εδώ!
Απλά θα ήθελα να παρακαλέσω και προσωπικά να μου επιτρέψετε να διατηρήσω τη μάσκα μου - την ανωνυμία μου στο δικό μου χώρο-blogspace. Στο δικό μου κόσμο έχω επιλέξει να κυκλοφορώ μόνο ως Sabrina the Fairy! Η άλλη μένει απ' έξω. ;) (φιλικά πάντα και χωρίς παρεξήγηση).
Ευχαριστώ για την κατανόηση
1.000 συγνώμη, τρομερή παράλειψη!!! Θυμόμουν πως είχα δει το όνομα σου στο προφίλ σου αλλά δεν θυμόμουν πως είχε να κάνει με το msn σου και μπερδεύτηκα . Δεν ξέρω τι να πω. Πραγματικά συγνώμη. Αν θες μπορείς να σβήσεις το σχόλιο μου και να το αναδημοσιεύσω διορθωμένο. Όπως είπες, είναι ο δικός σου χώρος αυτός και πρέπει να σε φωνάζουμε όπως εσύ θέλεις. Και πάλι συγνώμη…
Όλα καταλήγουν στο εξής: τα πάντα είναι θέμα επιλογών και διαχείρισης καταστάσεων.Όμως, οτι και αν συμβαίνει, πάντα θα υπάρχει ο χρόνος (αλλά κυρίως ο τρόπος για να εκμετταλευτείς τον χρόνο)για μια στιγμή χαλάρωσης και για δυο ανάσες- η για ενα καφέ αν προτιμάτε...
Πραγματικά όλα είναι θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Αξίζει όμως τον κόπο να βάζεις τις σκέψεις σου σε τάξη και να ξεκλέβεις χρόνο για έναν καφέ ή μια μπύρα, αναλογά τα κέφια... (περί ορέξεως...)
:)
Το θέμα δεν είναι να ξεκλέψεις χρόνο-ο χρόνος υπαρχει!Το θέμα είναι η σωστή διαχείριση του-όσο ισοπεδωτικό κι αν ακούγεται...
Ακούγεται, όντως, ισοπεδωτικό! Έρχομαι όμως να αντιπαραθέσω πάλι τις βαθύτερες κι ασυναίσθητες προτεραιότητες του καθένα από μάς, σύμφωνα με τις οποίες κάνει τις επιλογές του και ως προς τη διαχείρηση του χρόνου του.
Καθένας από μας θέτει διαφορετικά κριτήρια και σύμφωνα με αυτά - συνειδητά ή όχι - εκμεταλέυται το χρόνο του.
Το αν θα βρει ή όχι χρόνο για μια μπύρα ή ενα καφέ εξαρτάται από πολλούς παράγονες με βασικότερο τις εσωτερικές προτεραιότητές του, αυτές που δύσκολα αλλάζουν με ένα post...
Δημοσίευση σχολίου