19.3.07

Έτσι χωρίς λόγο...

Έτσι χωρίς λόγο είχα ανάγκη να σου γράψω... Δεν θέλω να σου πω κάτι. Θέλω μόνο να ξέρεις πως είμαι εδώ. Ότι κι αν συμβαίνει, ότι κι αν περιμένει να συμβεί... εγώ είμαι εδώ και περιμένω να το αντιμετοπίσω. Άλλοτε η δύναμή μου υπερβαίνει το σώμα και γίνεται ενέργεια ή /και δάκρυα, κι άλλοτε αμφιβάλει, ταλαντεύεται αν πραγματικά το αντέχει.
Όπως και να έχουν τα πράγματα εσύ να ξέρεις πως είμαι εδώ για ότι χρειαστείς. Κι αν δε χρειαστείς να ξέρεις πως είμαι εδώ και παλεύω. Να ξέρεις πως δεν θα πέσω στο γκρεμό και πως δεν θα αφήσω κανένα να με ρίξει. Όσο βαστούν τα πόδια μου κι αντέχει η καρδιά μου εγώ θα το παλεύω!

"Όσο υπάρχουμε ακόμα, από αίμα κι από χώμα, τόσο μας κυβερνάει η καρδιά
Όσο κρατάνε τα όνειρα μας κι αντέχουν τα φτερά μας εμείς θα ξεκινάμε ξανά

Κάναμε λάθη και γι αυτό πονάμε μα έχουμε μάθει πια να προχωράμε

να πηγαίνουμε πάντα μπροστά .
Φύγαμε, φύγαμε, με χίλια φύγαμε

μηδενίσαμε κι όλα πάλι απ' την αρχή, κι όλα πάλι απ' την αρχή

Φύγαμε, φύγαμε, σε κερδίσαμε
Zωή"

Πάσχα το Ορθόδοξον! (;)

Δε συνηθίζω να εμπνέομαι από θρησκευτικές γιορτές για τις αναρτήσεις μου. Μα φέτος αισθάνομαι πιο πολύ από ποτέ την ανάγκη να γράψω για την ...